Dating apps, ach. Liever zou ik mensen live spontaan ontmoeten en kijken of er naast het laten ontstaan van een vriendschap misschien ruimte is voor wat meer. Zo’n gedurfde stap zetten door een stout zinnetje uit te spreken tijdens een brave lunch ergens op een zaterdagmiddag in een kleine lunchroom, of door een zachte aanraking te laten volgen door een suggestieve blik in elkaars ogen. Of misschien wel door zo’n zelfde blik te laten volgen door een ondoordachte en impulsieve kleine zoen in een hals, midden op een dansvloer vol vrienden, gewoon omdat de dierlijke energie eruit wil en anders dreigt te ontploffen met alle gevolgen van dien.
—
Op het station zit ik te wachten op mijn trein. Klaar om naar Rotterdam te gaan en onderweg in Dordrecht Ginger op te pikken. Eerder appte ik dat ik baalde omdat ik mijn dansfeestje voor vanmiddag gedwongen had moeten aflassen en antwoordde ze me dat ze me in plaats daarvan best wel wat wilde opvrolijken. Elkaar voor de derde keer pas in de vijf maanden dat we nu wat appen eindelijk weer eens ontmoeten en samen een drankje ergens gaan doen. Ziektes, lockdowns, nog meer ziektes, het lijkt erop dat wij gedoemd zijn tot de slow burn. Een heerlijk traag vuurtje dat dezelfde kleur heeft als haar fantastische rood oranje krullen.
“Beste reizigers. Door een storing vervalt de volgende trein. Kijk in uw reisplanner”, klinkt er plots uit de luidsprekers op het perron. Barst. Zul je weer zien. Ook vandaag gaat het weer in het honderd vallen.
Ginger wilde me eigenlijk gisteravond bij haar thuis ontvangen zei ze vrijdag, voor een drankje en wat meer, dochterlief was ook een zeldzaam nachtje logeren bij een vriendinnetje, maar haar mannen besloten op het laatste moment om hun reisje nog een dag uit te stellen. Dus dan maar braver en samen eerst nog een date waarbij we beiden de rem er nog even op moesten houden.
“Weet je wat”, zeg ik haar als ik haar snel even bel terwijl ik de auto al in stap. “Ik kom naar het station in Dordrecht en parkeer daar. Dan rijden we samen van daaruit naar Rotterdam.” Een prima plan volgens haar. Al was onze tijd samen vanmiddag toch al beperkt, zo hadden we tenminste nog iets.
Gosh wat is ze een heerlijke verschijning denk ik in mezelf als ik mijn auto stilzet en zie hoe ze wat verderop al op me staat te wachten. Een lange zwarte jas, een randje van een mooi zomerjurkje met wat groen erin, een volle bos met mooie rode krullen die door een momentje van zonlicht van achter verlicht worden en een betoverende glimlach. Wow. Dat ze mij ooit ook een like gaf. Ik ben een bofkont.
Onze eerste date was ergens in December in de binnenstad van Breda. Na weken van uit moeten stellen vanwege afwisselend ziek zijn hadden we eindelijk een etentje kunnen boeken in een restaurant op de markt. Om juist dan weer met een lockdown in je gezicht gesmeten te worden. “Ik breng wat wijn mee”, zei ze. “Samen vinden we vast ergens iets om af te halen ook.” We maakten ervan wat we konden en genoten van wijn uit papieren bekertjes, vega wraps uit de bijna verlaten foodhal, op een nat bankje aan een nat terrastafeltje ergens op de grote markt.
De tweede date had meer succes. Samen een theetje doen, winkelen in de stad, even hoi zeggen tegen een dans vriendinnetje die het nu ook van ons weet en dan heerlijk uit eten bij de Boterhal. Na de laatste hap van een heerlijk vega tapas plankje wat verlegen naast elkaar gaan zitten en ontdekken dat onze lippen het prima met elkaar konden vinden. Onderweg naar het station in het park heerlijk publiek zoenen onder een lantaarnpaal terwijl we voorbijgangers even iets stiller horen worden op het dichtste punt bij ons. Pas toen begon de honger naar elkaar en naar meer samen beleven echt.
Al de reisinformatieborden in de tunnel onder de sporen door zijn volledig leeg zei Ginger al toen we samen het trapje af liepen. Rotterdam zit er niet in vrees ik. Jammer. Ik was wel benieuwd naar die beroemde pornstar Martini die ze op het oog had in een cocktailbar ergens. “Kom dan gaan we gewoon hier in Dordrecht wat drankjes doen”, verzin ik dan maar als alternatief. “Prima. Maar dan moeten we wel braafjes doen”, zegt ze terug. En dat snap ik. Want dit is haar stad. Vol met bekenden en ouders van vriendjes en vriendinnetjes van haar kinderen vast. Niet iedereen is zo open minded.
Ons eerste plekje wordt een kleine bar net over het bruggetje vanaf het station. Samen naast elkaar aan een lage tafel bij het raam met onze ruggen in de zon. Ieder een pornstar Martini en een broodplankje erbij. Lekker.
Samen relaxed wat kletsen over onze levens thuis. Over kinderen die opgroeien, ouders die verzorgingstehuizen in moeten. Over het schoonmaken van de jacuzzi in hun tuin. En over dates van mij en van haar. Van vroeger en van nu. Over liefdes die ons intens ontvoerden en vriendschappen die voor altijd bleven. Ze vraagt of ik fotootjes van die liefdes heb en ik laat haar de meisjes zien die elk een stukje van mijn hart hebben gekregen. “Ohh, die is prachtig. Die ogen. Wow.”
Na een poosje besluiten we wat verder te lopen. Het weer vandaag is prima, frisjes, maar droog en af en toe een zonnetje. Samen braafjes door de stad. Geen idee waar ze me mee naar toe neemt. M’n duiveltje aan de binnenkant fantaseert erop los. En het hare ook als ze ergens verklapt dat we vanmiddag ook bij haar thuis hadden kunnen zijn. Samen. Als het enkel niet was dat de tiener dochter nogal eens plots van ideeën kan veranderen en onverwacht binnen kan lopen in plaats van bij haar vriendinnetje te blijven tot na het eten. Ginger’s ongeduld naar meer wordt enkel maar in toom gehouden door haar gezonde verstand. En dat heeft ze dan weer voor op mij.
Een tweede plekje vinden we bij een italiaanse pizzeria die nog niet echt gasten heeft. Samen een wijntje en een limoncello doen terwijl de zon onze gezichten heerlijk verwarmt. De alcohol maakt het ondertussen dat onze gesprekjes al wat gedurfder worden. Enkel maar gedempt doordat naast ons na een poosje een gezin komt zitten met kleine kinderen.
Ze zegt dat ze dol is op seks in alle vormen die ik zou durven te bedenken. Samen ooit een stad verkennen, wat winkelen, uit eten gaan en een hotel in duiken. Genieten van elkaar en alles met elkaar doen wat we kunnen bedenken. Als ze zegt dat ze hoopt dat ik een mooie pik heb die braaf luistert en lekker lang met haar wil spelen, barst mijn broek bijna spontaan van mijn lichaam. Van haar dates hadden er best wel een aantal problemen op dat vlak en ze is toe aan iemand die daarin anders is. “Soms heb ik er problemen mee toch wel”, zeg ik haar dan. “Maar dan voornamelijk omdat ik hard wordt en urenlang zo blijf. Pijnlijk soms.” Haar ogen glinsteren.
“Ik geniet wel van wat kleinere borsten”, zeg ik terwijl ik haar laat merken dat ik de haren probeer te bewonderen, verstopt onder de stof van haar jurkje. Oh wat heb ik zin om te ontdekken of die sproetjes haar hele lichaam bedekken.
De limoncello zit goed in me voel ik wel. M’n evenwicht en mijn ondeugd gaan het nog moeilijk krijgen in het kleine beetje tijd wat me nog rest bij deze mooie rode vlam. Zo jammer dat we nu beide al weten dat deze derde date nog braaf zal moeten blijven.
Het is bijna zes uur geworden en we hebben nog geen zoentje kunnen stelen als we deze twee plek buiten stappen en onderweg gaan terug naar het station waar haar fiets en mijn auto staan. Ik weet dat Ginger om half zeven thuis wil zijn omdat haar dochter dan thuis komt, dus als we nog iets willen moeten we niet teveel meer treuzelen.
“Is dit een plek waar we iets ondeugender kunnen zijn?”, vraag ik Ginger net voordat we de ijzeren brug op lopen. Ze antwoordt me met een klein knikje en trekt me zacht tegen zich aan. Haar lichaam is heerlijk. Zelfs onder al die lagen stof en kleding voel ik hoe ze mij vastpakt en bijna ongeduldiger aan de eerste zoen van vandaag begint dan ik. Een korte maar omdat we nog steeds in haar stad rondlopen en ik ook niet wil dat zij voorbij haar grenzen stapt door iets meer alcohol. Ow, dit is heerlijk.
Hand in hand lopen we verder over de lange smalle brug, door wat oude straten en dan verder terug langs de ingang van de haven terug naar ons beginpunt.
“Ken je dat gezegde over zoenen achter de kerk?”, vraag ik als we net over het park laantje lopen. Eigenlijk faalt mijn geheugen zelf gigantisch en zal het vast maar een flard zijn van een herinnering waar zoenen en kerk in voor kwam, maar voor Ginger is het signaal genoeg. Ze trekt me aan mijn hand mee naar een kleine inham aan de achterkant van de kerk, gaat tegen de muur staan en trekt me naar zich toe voor een heerlijke zoen.
Haar handen pakken mijn billen als de mijne beide in haar nek grip nemen om te kunnen zoenen zoals het hoort. Langzaam en teder. Lippen op lippen. Tongen die met elkaar spelen. Warmte van elkaars adem op een toch wel frisse eerste Zondag van April.
Een gezin met kinderen komt al kletsend voorbij. Ik voel hoe ze grijnst midden in het spelletje van onze monden. Best wel gedurfd zo in de stad waar ze al zoveel jaren woont.
Dichtbij het station verrast ze me door me te zeggen dat ze nog een drankje wil doen. Haar dochter had kennelijk geappt dat ze een uurtje later thuis is, dus als ik wil kan ze nog even blijven. Voor mij een thee deze keer. Een met honing en Gember. Lekker zoet om me nog even de kans te geven de alcohol in m’n lichaam te laten verdwijnen voordat ik weer in de auto moet stappen.
Ze deelt mijn ondeugd merk ik wel als ze me vertelt wat ze nog wel eens wil meemaken. Ze heeft zin in spannende dingen. Geen tijd om te twijfelen in het leven stem ik met haar in. Al te veel vrienden veel te jong verloren. Ik wil nu leven, nu durven en nu ontdekken wat er kan als je het de kans geeft.
“Dat koppeltje daar is misschien ook wel openminded”, zeg ik. “Ik zou best op hen af willen stappen, ze uitdagend aankijken en dan een visitekaartje voor hen op tafel willen leggen. Enkel maar met een telefoonnummer. Of met een link naar een speciale website voor precies deze momenten.”
“Het spannendste wat ik ooit gedaan heb”, zegt Ginger. “Is op een heel groot feest oogcontact maken met iemand en urenlang zo flirten zonder elkaar te spreken. Elkaar dan buiten tegenkomen per toeval en dan samen naar een afgelegen plekje te verdwijnen om even intens te genieten.” “Intens genieten?”, vraag ik. “Ja”, zegt ze. “All the way.” En ik zie haar al voor me staan, kontje naar me toe, rok net voldoende omhoog en samen volledig los gaan. “Ik heb geen idee wie die man was of hoe hij heet. Maar het was heerlijk”, zegt ze.
Een half uurtje later komen we aan bij haar fiets en mijn auto aan de andere kant van het station. De omgeving is verlaten. Geen mens te zien zo op Zondag en zeker al niet omdat er nog steeds geen treinen rijden. Goh. Als we de trein van een uur eerder hadden gepakt hadden we nu zomaar gestrand geweest in Rotterdam samen.
We zoenen nog een keer en beloven elkaar dat we snel weer een afspraak proberen te maken. Zoals we al eerder appten wil ze bij mij komen om samen wat lekkers te koken, een beetje te flikflooien en misschien wel het eten letter aan te laten branden. Ik kan niet wachten.
