Uhhhmmm.nl De Verhalen en Belevenissen van Amélie, Kate, Filip en Rob

Vrijdag 1 Oktober 2021

Leestijd: 6 minuten

Hey lieverds. Een verslagje anders dan anders deze keer. Dit keer aan start van iets wat voor mij een nieuw avontuur zou kunnen worden. 

Jullie alle drie hebben een speciaal plekje in mijn hart. Zo bijzonder dat ik jullie het liefst elke dag zou willen vertellen wat ik beleef en ontdek. Jullie laten delen in mijn vreugde en twijfels net zoals ik elke dag benieuwd ben naar jullie momentjes en belevenissen. Alleen, met elkaar of met anderen die speciaal voor jullie zijn, of zelfs met nieuwe mensen. Weten hoe jullie avonturen beginnen of bestaan. 

Net zoals wij vier onze ontdekking deden en dat hier op deze website delen met elkaar, wil ik ook nu weer jullie meenemen en begin ik met dit verslagje. Een nieuwe ontdekking die zes weken geleden startte. 

Ik hou van ieder van jullie. Van jou Kate om wie je bent en altijd voor me zult zijn. Van jou Filip, de nuchtere schepper van kansen die alles voor elkaar krijgt. En van jou Amélie, de mooie vrouw die me zo vaak meenam in spannende fantasietjes, schitterende verhalen, haar hart met me deelde en mij het mijne aan haar liet schenken. 

Vandaag is het vrijdag 1 Oktober. 

—————

Als ik dit post zit ik in de trein, op weg naar een bijzondere dag, op weg naar mijn eerste live date met Ella. 

Iets in haar profiel, de glimlach op haar foto, haar blonde krullen hadden mij een week of zes geleden doen kiezen om haar impulsief een berichtje te sturen in de dating app waar ik zo af en toe eens uit nieuwsgierigheid in rond snuffelde. 

“Hi Ella. Leuk je profiel te vinden. Fijn om iemand te vinden die open wil zijn over niet-monogamie.” Ik las dat ze getrouwd was, kinderen heeft en open staat om in contact te komen met mannen die ook niet monogaam zijn. 

Ze reageerde de ochtend daarop al vroeg op mijn chat en na wat voorzichtig verkennen kwamen we al snel aan de praat. We spraken open over wie we waren, dat we beide getrouwd zijn, kind en kinderen hebben, beide naast onze levenspartner andere liefdes hebben, nu en in het verleden. En beide zoekend zijn naar iemand om open over deze manier van zijn te kunnen praten. 

We werden al snel erg nieuwsgierig naar elkaar, maakten elkaar vrolijk door leuke en lieve zinnetjes en tegelijk wilden we ons geen van beiden overhaasten en teveel gevoelens voor die vreemde aan de andere kant van de app krijgen. Eerst zeiden we elkaar dat we iemand eerst lang wilden leren kennen voordat er aan meer tussen elkaar gedacht werd. Aan een telefoongesprek of een wandeling. 

Maar het liep hard anders dan we verwacht hadden. Het appen ging zo lekker, de klik voelde al zo goed dat we al na twee weken overstapten naar een chat tool om elkaar ook te kunnen bellen straks. Nog niet nu gelijk zeiden we elkaar, maar wel snel, want we waren intens nieuwsgierig. 

En toen verraste ze me ineens. De hele tijd was ze voorzichtig met het geven van persoonlijke details, haar echte verlangens en wensen. Introvert naar eigen zeggen. Ik voelde af en toe wel een spoortje van ondeugende ongeduld tussen haar woorden door, dat ze kon genieten van romantiek, van het kijken in iemands ogen en zeer zeker van lekkere seks, maar niet uitgesproken in directe fantasieën naar mij toe. Totdat ze dit ineens in een app schreef. 

Ze had in mijn profiel mijn beschrijving van een perfecte dag gezien. Daarin stond hoe ik ervan droomde om samen met iemand met de trein naar een stad in België te gaan om te winkelen en wat te eten. Dan, na een lange dag samen inchecken in een hotelkamer om er plezier te hebben. Dan in de ochtend samen wakker te worden en een lang bad te nemen voor we met tegenzin de trein weer terug namen en ik mijn date weer naar huis bracht. 

Ze zei dat het haar wel spannend leek om dit echt met mij te doen voor onze eerste kennismaking. Maar nog niet al te snel. Ze wilde eerst nog wat langer appen en eens bellen voordat we echt een datum zouden afspreken. Mijn hoofd knalde. Ze was leuk in de appjes en verstopte van binnen iets wat ik er langzaam uit mocht proberen te halen. Wow.

Een week later belden we dan voor het eerst. Via nog een andere app want bellen met de tweede werkte ook niet goed. Haar stem verraste me niet. Precies wat er bij haar gezicht hoorde en exact dat zachte dialect wat ik verwacht had. Ze had een heerlijk giecheltje waarvan mijn tenen al direct gingen krullen van plezier. Haar stem was eigenlijk niet helemaal ok zei ze wel. Vanwege een buikgriepje waardoor ze slecht geslapen had klonk alles een beetje rauwer dan anders, maar ze wilde me toch graag horen. Twee uur lang maakten we kennis, verkenden we elkaar via gesproken woorden terwijl we geen van beiden wisten wat we moesten zeggen of vragen en wist ik achteraf dat ik haar zeker eens live wilde ontmoeten. Ze klonk zo fijn, zo zacht, dat ik mijn ongeduld hard voelde bijten. 

Op een dag kort daarna hadden we het in de app weer over dat hotel plan samen. Ze wilde dat nu zeker dolgraag met mij, het leek haar super spannend, maar tegelijk wilde ze ook niks overhaast doen. Om haar gerust te stellen zei ik, “zullen we elkaar 100 dagen de tijd geven om via appen en bellen samen een fijn gevoel van elkaar te krijgen? Als we dan nog geen datum hebben afgesproken voor die first date met hotel, gaan we elkaar bij een gewone wandeling ontmoeten en houden we het gewoon daarbij.” 

Haar antwoord maakte dat mijn hart van spanning begon te bonken in mijn borstkas. Ze zei bijna gelijk dat 100 dagen veel te lang duurde. Nee, het moest sneller dan dat, zoveel geduld had ze zelf niet zei ze. Maar ze moest even nadenken over haar keuze. 

Een paar dagen later deed ze, wat ze haar meest rationele tegenbod noemde, in de app, ze zei 30 dagen, binnen 30 dagen wil ik met je afspreken en dat hotel doen. “Meest rationeel?”, vroeg ik. “Wat is je eigenlijke voorkeur dan?” “Dit weekend al”, antwoordde ze en ik hoorde in gedachten haar verlegen giecheltje er al bij. Mijn hoofd tolde van plezier. Dit verlegen meisje verborg vast een wilde vrouw die me nog veel meer zal gaan verrassen. 

Opnieuw belden we een keer samen. Nu met concrete plannen om een datum te gaan prikken samen. En om samen af te spreken dat we niks vooraf zouden scripten. Beiden wilden we dat eigenlijk maar al te graag wisten we al, ieder dingen verzinnen om die dag te gaan doen, waar we elkaar gaan zoenen, welke winkels we gaan bezoeken, hoe laat we de kamer op gaan, maar dat wilden we nu niet doen. Dit werd dé uitdaging voor ons. 

Het enige dat we vastlegden was dat ik een AirBnB ging boeken, dat we elkaar in de ochtend op het station gaan ontmoeten en daarna zien we wel wat er gebeurt en hoe het loopt. Als de live klik er niet is slaapt een van ons in de kamer die toch al betaald is. Als die connectie er wel is slapen we er geen van beiden grapten we naar elkaar. Of beter, geen van beiden veel. 

Sindsdien telden we samen de dagen af. Soms appten we een uur lang heen en weer, en dan waren er maar een paar appjes per dag. Haar dagen en een paar avonden per week zitten vol met haar werk, haar kids en regelmatig uitstapjes met haar man. Haar telefoon staat altijd op stil. Ze verraste me keer op keer met haar ongeduld en teksten die vertelden van haar zin in mij die soms groter leek dan mijn zin in haar. 

We stuurden elkaar foto’s van onze dag, cryptisch over slechts een detail uit onze omgeving. Een notitieboekje, een hand, een kopje koffie en zo. Trappelend om meer te delen en tegelijk nog niet te veel te verklappen. Ze bekende al een week geleden dat ze vast nerveus zou zijn en geen woord zou kunnen uitbrengen zodra we elkaar zien. En ook dat ze in antwoord op een zin van mij geen woorden had om te beschrijven wat ze voelde. Ze wilde dat ze haar lippen op de mijne kon leggen om me zo te vertellen wat ik met haar deed. Een gevoel dat ik deelde. 

Gisteren appte ze me dat ze niet kon eten van de zenuwen en of ik haar wel zou willen zoenen als ik merkte dat ze verkouden was. Een verkoudheid die haar zelf zo ongerust maakte dat ze naar de apotheek was gegaan voor een zelftest. Negatief gelukkig zei ze toen ze me een fotootje deelde van het testje.

En nu zitten we dan beiden in de trein. Ik vanuit Essen en zij vanuit haar woonplaats Gent. Om elkaar over een klein uurtje te ontmoeten op het station van Antwerpen. 

Het enige wat we van elkaar hebben zijn een paar foto’s uit onze profielen en een paar uurtjes van elkaars stem. Dit is zo enorm spannend. Ik ben ook echt nerveus nu.

Dit wordt een perfecte dag.  

Author

3

Een reactie plaatsen