Ontwaken

Na een winterslaap van zeker tien jaar, kom ik weer tot leven. 

Begrijp me goed, er is absoluut niets mis met het leven wat ik leidde, voor alles in stroomversnelling kwam.

Het leven kwam tussen alle fantasieën en feestjes door en heeft me gevormd tot wie ik nu ben. Tien jaar stond in het teken van mijn rots in de branding in alle moeilijke tijden, Filip, onze mini monsters en alle curveballs die het leven rakelings langs ons hoofd slingerde, tot we sterretjes zagen. Ik had een zekerheid, de onvoorwaardelijke liefde van Filip die me overal doorheen sleepte.

Voor ons leven tien jaar geleden in de pauzestand werd gezet, waren we op vele feestjes, concerten en festivals te vinden. Vaak kwamen we als een van de eerste aan om geen seconde te missen van de gezelligheid en deden we net zo lief de volgende ochtend het licht uit. Na concerten grapten we vaak dat we weer als bekertje de zaal uit zouden worden geveegd.

Tijdens een van de feestjes werd onze aandacht getrokken door een dansstijl die we nog nooit hadden gezien en stiekem werden we daar een beetje verliefd op. En dat voor totaal niet dansers, was dat een openbaring. Filip kwam niet verder als een polonaise in een dronken bui en ik voornamelijk pré-Filip, los in de plaatselijke discotheek. Maar dansles had ik nooit gehad. Die was duidelijk iets voor op ons to do lijstje. 

Op ons to do lijstje stond nog wel meer, waar niets van kwam, maar op een dag (tien jaar later) verraste Filip me.  We gingen toch eens kijken of daadwerkelijk die specifieke dans nog steeds iets voor ons was. Een beetje nerveus gingen we kijken op een dansmiddag en mijn hart begon sneller te kloppen van wat ik zag. Dit wilde ik ook, maar tegenwoordig was ik niet meer de spontane, energieke Amélie die ik tien jaar geleden was, dus de twijfel sloeg een beetje toe. De aanmelding voor de dansles was in een vloek en zucht geregeld door Filip, niet aarzelen maar gewoon in het diepe springen. 

Het leven begint buiten je comfortzone en hier werd ik heel blij van.

De eerste dansles voelde als een warm bad en ik vond mezelf een leuker mens sinds ik weer eens iets deed zonder dat mijn inner-moeke daar betrekking op had. Stukje bij beetje voelde ik mezelf weer terugkomen en begon ik me eindelijk weer vrouwelijk te voelen en stiekem ook nog wel sexy. En zo gingen we eens verder op onze to do lijst…

Onze liefde voor elkaar staat als een huis ondanks hier en daar een moment van jaloezie van mij in de meeste donkere periode in mijn leven. 

Al jaren waren we benieuwd naar sex met anderen, maar we wisten niet echt hoe we dat in het vat moesten gieten. Hoe pak je zoiets aan, twee newbies, op zoek naar iets nieuws… iemand nieuws… Durven we naar een parenclub? Of hoe ontmoet je andere mensen die eventueel open staan om te swingen? 

Op het moment dat we ook in het diepe wilde springen op dat gebied leerde we Kate en Rob kennen en leek een aanmelding op een site voor swingers opeens een onlogische keuze.

Al sinds onze prille stapjes op de dansvloer was daar Rob die na elke les een dansje met me wilde doen. Ik verheugde me elke les weer op het moment dat Rob me aankeek vanaf de andere kant van de dansvloer en me daarna ten dans vroeg. Hoe spannend ik dat ook vond, aangezien ik absoluut niet kon dansen. Ik voelde me meteen op mijn gemak bij Rob maar ook bij zijn vrouw Kate.

Ik wilde geen seks met wildvreemden, ik wilde ontdekken wat er tussen ons vieren kon gebeuren en vooral ontdekken wat er tussen Rob en mij speelde. Ik werd namelijk als een magneet tot hem aangetrokken…