Het restaurantje waar we binnen gaan blijkt een echt juweeltje als we al bij het binnen stappen de romantische sfeer proeven die hier gemaakt is door de eigenaar. Alles is ingericht alsof je echt in Italië een klein straatje hebt gevonden en daar een deur bent binnengegaan. Alsof je door de deur stapte van een gezellig restaurantje dat al generaties lang door een enkel familie wordt gedraaid. Ik zie in mijn fantasie al zo voor me hoe het er in de keuken uit moet zien met een echte Italiaanse mama die alles draaiende houdt, die de baas is over zonen en neefjes die hard voor haar moeten werken. Zelfs over de oude oom die knorrig de minder leuke klusjes aan het doen is. Bijna hoor ik hoe het echt is als een van de knappe dochters ons ontvangt en in een Vlaams-met-een-tikje-Italiaans accent vraagt of we gereserveerd hebben.
Ik kan het niet laten om te proberen met een vlotte, coole, reactie snel terug proberen te antwoorden. “Nee, helaas, we zijn pas net aangekomen in jullie mooie stad voor twee nachtjes en lopen hier zomaar voorbij op zoek naar een heerlijke romantische maaltijd. We werden haast magnetisch naar binnen getrokken door jullie restaurantje. Het ziet er zo prachtig uit hier binnen.” Het meisje met de prachtig lange zwarte haren glimlacht en zegt, “ik heb een perfect tafeltje voor verliefde koppeltjes, volg me maar. Ik ben Gianna.” Hihi, hoorden we dat goed? Die naam, net als dat spannende meisje uit Munich? We kijken elkaar even met een verbaasde glimlach aan en lopen dan vlot achter deze vlaamse engel aan. Ik kan het niet laten om haar schattig wiebelende kontje te bewonderen bij elke stap die ze voor ons uit loopt in haar heerlijk luchtige zomerse jurkje. Als we een hoekje om lopen kijk je even om naar mij en stuur je mijn ogen met jouw blik terug op datzelfde kontje af. Ja he, echt een lekker ding, jou was het ook al opgevallen.
Het restaurantje lijkt wel speciaal ingericht voor koppeltjes als we even een momentje nemen en om ons heen te kijken. Vooraan, waar je net binnenkomt zijn wel de grotere tafels voor groepen en families, maar verder naar achteren lijken het enkel nog maar intieme tweepersoons liefdeshoekjes te zijn. Een aantal tafeltjes staat dicht bij elkaar, maar meer lijken elk hun eigen kleine privacy wandjes te hebben. Handig gemaakte muurtjes van planten, schermpjes en zelfs een stel grappige Italiaanse vintage kastjes, waarvan ik me gelijk afvraag wat er in zou zitten, maken het dat er tussen de drukte van tientallen stemmen toch kleine eilandjes voor romantiek zijn gemaakt.
Het tafeltje waar Gianna ons plaatst is perfect, klein, intiem, een beetje afgezonderd en toch in alle rust met uitzicht op het hele restaurant. Een rustig hoekje waar aan twee andere tafeltjes twee andere koppeltjes al aan hun aperitiefjes begonnen zijn. Twee rode wijntjes aan de ene tafel als ik het goed en snel zag en twee witte wijntjes aan de andere. Alsof het plaatje niet perfecter kan lijken beide stelletjes nog echte Italiaans ook. Alle vier donkere haren, vlot gekleed, niet te chique, maar zeker wel stijlvoller dan de gemiddelde toerist. Het is dat ze allemaal ruim jonger lijken dan wij, anders had ik zeker harder moeten oppassen om jouw aandacht voornamelijk op mij gericht te houden. Beide jongens zien er zeer goed en vlot uit, niet van die foute gelikte kereltjes, maar echte jonge heren die weten hoe ze zichzelf classy moeten kleden, hoe ze indruk maken op hun dames en er toch de hele tijd ontspannen uit blijven zien, vol zelfvertrouwen, maar met zelfkennis. Even vang ik je blik als ik merk dat een van die jongens je wel erg goed bevalt, je kijkt gewoon te dromerig. Even zitten je ogen vast aan deze mooie Giovanni, Alessandro of misschien wel Mauro. Ik wed dat er vast een hele leuke fantasie in je hoofd wordt afgespeeld nu. Een minuutje gaat bijna voorbij voordat je jezelf los wurmt uit de kleine pauze, je kijkt me aan en je bloost, het heeft geen nut meer om het te ontkennen nu. “Vertel eens lekker ding, wat deed je met hem en waar deed je het? Mocht zij ook mee om mij even af te leiden terwijl je jezelf uitleeft met zo’n jonge god? Of bleven zij en ik braaf aan onze tafeltjes wachten?” Heel even denk ik dat je stil gaat blijven en niet weet hoe te reageren, maar nee, je antwoord me direct, gevat als je soms bent. “Ik ga zo even naar het toilet,” begin je, “ik loop voorbij hun tafeltje en laat iets vallen net naast z’n stoel. Als ik buk om het op te rapen laat ik hem verleidelijk lang diep in mijn bloesje kijken, dan kijk ik hem sensueel aan en geef ik hem een knipoog. Ik leg mijn hand even op zijn been en geef hem daar stiekem een stukje papier met deze tekst erop. ‘Vijf minuten. Vrij spel. Volg me als je me aan durft.’ ” Ik wordt er stil van. Echt. Ik moet je even een paar tellen diep in je ogen kijken om er achter te komen of je dat werkelijk zo meteen gaat doen, of dat je mij zojuist verslagen hebt met het rap verzinnen van een ondeugend fantasietje. Overtroeft de jouwe de mijne? Een korte geile grijs een paar tellen na je laatste zinnetje van je maakt het mij dan snel duidelijk. “Wat heb je toch een heerlijke geile fantasie lekker ding.”
“Wat wil je drinken vanavond kleine duivel? Iets om lekker los van te worden is al vast niet meer nodig he?” Zelf wilde ik liefst niks met alcohol drinken op deze eerste avond weer eens samen met jou zodat ik je later helemaal kan beleven. Elke aanraking van je, elke aanraking aan je volledig in me op nemen, zonder verdoving, helemaal puur. Maar als ik dan op tafel een kleine menu kaart zie staan met daarop afbeeldingen van je favoriete Spritz drankjes begin ik toch wel ineens meer trek te krijgen in wat lekkers wat ons allebei misschien net die extra gloed kan geven voor de avond en wie weet de nacht. “Ik wil een Rossini Spritz”, zeg ik je nog voordat ik een antwoord van je ga afwachten. “En jij wil vast een Bellini proberen? Dan kunnen samen proeven wat hier de lekkerste is.” Je kijkt me aan, glimlacht en knikt simpel je antwoord naar me toe, “kies jij maar wat lekkers voor ons vanavond fijne man. Ik laat me graag elke minuut door jou verwennen.” Je weet dat ik niets liever voor je doe dan die wens, en elke andere die nog van jouw lippen gaat komen, te vervullen met elke vezel in mijn lichaam. Ik glimlach naar de ober en even later gaat hij voor ons precies dat halen wat ik voor ons heb gekozen. Ik leg mijn hand op tafel en wacht kort op de jouwe die er vlot weer onder kruipt. Even kort weer voelen en niets zeggen, even genieten van het magische moment.
“Wat ga je met me doen vannacht?”, klinkt je zachte stemmetje dan heel verlegen. Ik kijk je aan en doe m’n best om een antwoord te verzinnen. Ik zou willen zeggen dat ik alles al gepland had, elke minuut, elke beweging, elke zoen, elk standje. Maar dat was hoogstens tot het moment dat ik je eerste zoen voelde op het station toen ons avontuur eindelijk mocht beginnen. Daarna was alles weg, mijn hoofd was leeg, mijn boekje met aantekeningen, mijn checklist, mijn schema, alles was ineens foetsie. ik hoorde enkel stilte en vond rust. “Ik ga bij je zijn lekker ding, de hele nacht, dat is alles wat ik nu weet.” Ik had gepland om indruk op je te maken met een zelfverzekerde planning voor elke minuut voor dit weekend, een balans vinden tussen een breed kanaal om doorheen te varen, geen smalle vaart, en genoeg breedte te houden om lekker te kunnen zigzaggen, zo wilde ik dit weekend vullen, maar je ogen, je glimlach, alles raak ik kwijt.
“Nee toe, verklap me iets”, schooi je toch een beetje bij me af. Je weet hoe ik altijd wel ergens een fantasietje vandaan kan toveren en daagt me uit er een met je te delen. “Morgen neem ik je mee …”, begin ik te zeggen maar je onderbreekt me snel, “nee, niet morgen, vannacht. Straks als we weer op de kamer zijn en het bed in duiken, wat ga je dan met me doen?” Ik kijk je even streng aan, zet mijn vinger aan mijn mond en begin opnieuw. “Luister naar me en onderbreek me even niet. Morgen neem ik je mee naar een mooie kleine winkel hier dicht in de buurt. Daar kopen we een speciaal mooi setje lingerie wat ik al voor je besteld heb. Maar dat is pas morgen.” Je ogen gaan glimmen als je hoort dat ik al wat besteld heb en je zet weer aan om wat te gaan zeggen, maar een paar tikjes van mijn vinger op mijn lippen vertellen je dat je moet blijven zwijgen. “Voor vannacht heb ik niets voor je om aan te trekken. Dus tenzij je zelf iets hebt meegebracht zal ik je straks in de kamer lekker langzaam uit deze mooie kleren helpen en van je hele naakte lijfje puur genieten. Ik zal elk plekje van je huid kussen terwijl ik je voorzichtig uitpak. Staand op het kleedje naast het bed.” Even knijp je harder in mijn hand om me te vertellen dat je nu al zin hebt in strakjes. “Je behaatje laat ik nog even aan, je slipje gaat als voorlaatste. Ik ga op mijn knieën voor je op de grond en streel zachtjes over je billen. Het topje van een vinger zal ik zacht over de stof van je slipje laten strelen en voorzichtig je lipjes en je clitje plagen. Dan zal ik het pas omlaag trekken tot op de grond zodat je kunt uitstappen. Daarna is mijn tong aan de beurt als ik een been van je op til en ik je ga likken totdat ….”
Op dat moment komt de ober weer naast onze tafel staan, ik ben benieuwd wat hij gehoord heeft. Aan z’n glimlach en de kleur op zijn wangen te zien nog net het laatste zinnetje. “Heeft u een keuze kunnen maken?, vraagt hij professioneel beleefd. Ik kijk je aan om je de eerste keuze te geven en je vraagt vlot om de Kip Saltimbocca, je lievelingsgerecht als ik het goed herken, je had het al opgezocht op het menu. Ik neem zelf de simpele Penne Arrabiata, mijn eigen favoriet, lekker pittig zodat mijn tong straks lekker brand. “Prima keuze. Ik breng het u zo meteen”, zegt hij en loopt weer weg.
“Mijn lipjes zijn helemaal nat nu”, zeg je dan zonder te blozen en voeg je toe, “ik kan niet wachten tot we op de kamer zijn en we jouw plannetje kunnen uitvoeren.” Een tel later voel ik hoe een van je voetjes langzaam langs de binnenkant van mijn been omhoog glijd. Je hebt je witte sneaker snel uitgeschoten en laat je tenen spelen op de dunne stof van mijn broek. Helemaal tot bovenaan. Zachtjes duw je met je tenen tegen mijn ballen en mijn lul die geplaagd gevangen zit. “Heeft ie al zin in mijn lipjes?”, vraag je me plagend. “Hij wil nu die vijf minuten vrij spel wel”, laat ie me weten zeg ik je. We zouden het zomaar doen ook, nu even vijf minuten tekeer gaan in het toilet, zomaar omdat het kan. Maar we doen het even niet. Dit weekend hebben we tijd en willen we alles langzaam doen, tijd nemen om te genieten.
“Blijven zitten met je voetje”, zeg ik je terwijl ik even mijn camera pak. Onopvallend maak ik een foto van het spelletje dat je tenen met mijn gevoelige plekje spelen en stuur ik dat gauw in de app naar onze liefjes. “Het is spannend in het restaurant”, schrijf ik eronder.
“Dat kunnen we beter”, zeg je me, “kom eens even naast me en geef me eens een kus.” Je doet even iets met je handjes op je schoot en pakt dan je camera. Als ik naast je sta zie ik dat je je jurkje omhoog hebt getrokken zodat ik je blauwe slipje kan zien. Met een hand trek je het een beetje open en zeg je me snel, “stop je vingers even tussen m’n lipjes, voel maar hoe nat ik ben.” Ik buk voorover om je een kus te geven en laat onopvallend mijn hand precies dat doen wat je vroeg, snel even in je broekje voel ik je heerlijk natte kutje al wachten op het spel dat we elkaar later beloofd hebben. Klik en de foto is gemaakt. Vlot ga ik weer zitten en maken we alles weer normaal.
Even later kijk ik in de groepsapp en zie ik de foto die je maakte. “Inderdaad, deze is veel beter lekker ding. Veel heter.” We wachten niet op antwoorden van onze liefjes, onze telefoons staan even op stil. Even ongestoord genieten van dit restaurantje en elkaar.
Het eten is inderdaad fantastisch lekker, beter dan we hadden kunnen hopen, in een zo willekeurig gevonden geweldig restaurantje. Ik proef lekker wat hapjes van jouw heerlijke keuze en jij verbrand je een beetje aan een hapje van mijn Arrabiata, waar toch net iets pittiger pepertjes in staken dan zelfs ik verwachtte. “Mijn clitje wordt nu al bang van jouw tong met al dat heerlijke scherps wat je net gegeten hebt”, zeg je me terwijl je gezicht me vertelt dat je niet kunt wachten om straks samen vlam te vatten.
Alsof het zo moet zijn worden we precies op dat moment weer bijna betrapt, nu door Gianna. “Geen zorgen”, zegt ze met een glimlach, “ik geef jullie strakjes een heerlijk toetje van het huis. Een heerlijke Limoen Vanille sorbet. Dat zal z’n tong heerlijk zacht maken zodat hij je perfect kan plezieren later”, met een kleine knipoog naar je toe. Niks niet ‘bijna’ betrapt dus, gewoon keihard betrapt. Beiden blozen we enorm van wat ze zei. Ze had ons dus duidelijk gehoord en snel een geweldige opmerking bedacht. Wat een prachtmeid.
“Was verder ook alles naar wens?”, vraagt ze ons terwijl ze weet dat we nauwelijks nog wat zinnigs durven zeggen nu. “Je bent net zo heerlijk als de fantastische gerechten uit de keuken Gianna”, zeg je dan tot mijn en haar verrassing. Nu is het tijd voor Gianna om een klein beetje te blozen. Een klein beetje, want ze is duidelijk erg handig met haar woordjes en erg gevat als het om bij de hande klanten gaat. “Jullie logeren in het hotel hier om de hoek he?”, vraagt ze ons dan. “Een heerlijk spannende suite hebben ze daar weet ik wel. Soms, als ik door het raampje van mijn appartementje kijk, zie ik wel heel bijzondere dingen gebeuren. Vooral het balkonnetje op warme nachten als deze maakt het dat her er daar vaak extra heet aan toe gaat. Ik ben nu al benieuwd naar wat ik vannacht te zien krijg.” En wiegend met haar speelse kontje loopt ze weg van onze tafel, terug naar de keuken. “Wat?”, vraag ik je als jouw blik misschien nog wel langer dan de mijne op die Italiaanse schone gekleefd blijft zitten, “welk fantasietje vloog er nu door jouw koppie?” Even kijk je alsof je betrapt bent, ontkennen helpt eigenlijk ook al niet meer. Als er eerst al geen fantasietje was, dan is er nu wel een gestart, al was het alleen maar door mijn vraag. “Ik was even benieuwd of we ze met een leuke show op ons balkonnetje zouden kunnen verleiden om even mee te komen spelen. Daar zou je vast geen bezwaar tegen maken he?” Echt, soms blijf je me verbazen met je fantasietjes die een perfecte match zijn voor de mijne. “Je weet goed dat je me helemaal gek maakt met deze fantasie he? Maar hopelijk weet je ook dat ik elk stukje van mij helemaal aan jou wil geven vannacht. Elke seconde, elke vezel, onverdeeld helemaal voor jou. Gianna mag kijken als ze wil, meer niet vannacht”, antwoord ik je met een heerlijk ontspannen gevoel in mijn hart.
Nog een kwartiertje fantaseren we samen verder over de komende nacht, onze plannen voor dit hele weekend, wat we zouden kunnen gaan doen, hoeveel tijd we in en buiten de kamer willen zijn, totdat de toetjes komen zoals Gianna beloofd had. Absoluut perfect versierd twee heerlijke sorbets in mijn favoriete smaak, alsof ze het wist. Hapje voor hapje smullen we langzaam het lekkers naar binnen en genieten we van dit geweldige restaurantje.
De twee koppeltjes aan de tafeltjes dichtbij ons zijn ondertussen al weggegaan en het kleine hoekje is helemaal voor ons twee alleen, heerlijke rust en stilte terwijl de avond nog uren genoeg heeft voor jou en mij. We zien hoe Gianna op een afstandje staat te kijken naar ons. Toch een beetje verlegen misschien van die leuke opmerking die haar eerder ontschoot aan haar lippen. Zou het dan toch onze chemie zijn die haar had aangestoken? Had ze meer gezegd dan ze eigenlijk had willen loslaten? Ik geef haar een klein signaaltje, het is tijd om af te gaan rekenen en wenk haar even naar ons te komen.
“Heb je nog speciale wensen voor de show van vannacht Gianna”, vraag ik haar als ze naast ons staat. Jij kent me en had wel verwacht dat ik verder zou spelen met het spelletje wat ze eerder zelf startte. Flirten en ondeugend zijn. Gianna staat even verstokt stil, even weet ze niet wat ze moet zeggen en kijkt ze nerveus tussen jou en mij heen en weer. Totdat jij haar geruststelt met een paar normale woordjes, “geen zorgen hoor Gianna, hij dolt maar een beetje met je.” Ze lijkt een beetje gerustgesteld als ik dan ook nog braaf vraag of ze ons de rekening wil brengen. “Natuurlijk. Ik kom zo terug”, zegt ze en ze loopt weer terug naar de andere kant van het restaurantje.
“Denk je dat we te ver gingen met onze plagerijtjes”, vraag ik je zodra ze ver genoeg van ons weg is gelopen. “We?”, zeg je me vragend. “Ja we! Jij noemde haar ook heerlijk en ik zag wel welke blik je haar gaf daarnet.” “Ik denk dat het wel goed zit hoor. Ze krijgt vast vaker van die vreemde klanten in haar restaurant”, zeg je dan. “En nu noem je mij nog vreemd ook?”, een vraag die ik precies zo beantwoord krijg als ik verwachtte, je tongetje even uit de hoek van je mondje.
“Zullen we nog iets te snacken oppikken bij het nachtwinkeltje wat we daarstraks zagen?”, vraag ik je. “Iets lekkers voor vannacht. Om wat kracht op te doen in de pauze.” Ik had je tongetje weer verwacht, een rollen van je ogen, een gevatte opmerking maar je verrast me heerlijk weer. “Ik wil graag iets met chocolade en wat hartigs. Zouden ze verse jus hebben? Of slagroom? Aardbeien, ja aardbeien, die wil ik.” Je glundert van je eigen woorden, je eigen fantasietjes die al beginnen te verzinnen wat je met al dat lekkers kunt gaan doen als je me strak in de suite hebt. “Komt goed lekker ding. We lopen er zo meteen even langs en we zien wel wat ze hebben.” Even knijp je wat harder in mijn hand die door de jouwe weer gevonden is op tafel. Ik wil je dit hele weekend niet meer loslaten, geen seconde, geen tel. Genieten van jou als je vrolijk bent, heerlijk.
Gianna komt even later terug naar onze tafel gelopen en kijkt ons bij elke pas een beetje glimlachend en een beetje nerveus tegelijk aan. Een rare combinatie op zo’n prachtig snuitje, maar het staat haar geweldig. Als ze bij ons tafeltje stopt vallen we alle drie even een beetje stil, even is het gevatte op, even weer normaal. Ze zet een schaaltje op tafel met daarop een paar lekkere zachte pepermunt kussentjes en de rekening. Even aarzelt ze en kijkt ze eerst even kort naar mij, direct in mijn ogen en vervolgens naar jou, langer en dieper. Ik zie hoe haar blik jou gezichtje aftast, hoe haar ogen vragen stellen, nieuwsgierig zijn naar antwoorden op vragen die haar lippen niet durven stellen. Aarzelend beweegt ze langzaam haar hand en haalt ze voorzichtig een klein kaartje tevoorschijn. Heel traag geeft ze het aan jou en loopt ze vlot weg met het schaaltje en mijn betaalpas die ik er net opgelegd heb zodra jij het kaartje aanpakt.
Ik zie je verbaasd naar het kaartje kijken en wacht geduldig tot je me gaat vertellen wat erop staat. Je leest het langzaam, een tweede keer, een derde. Je valt er een beetje stil van. “Wat gaf ze je?”, vraag ik je brandend van nieuwsgierigheid. Nog steeds blijf je stil en geef je me voorzichtig het kaartje. Ik pak het aan en lees zelf wat erop staat. “Jullie zijn spannend. Ik ben benieuwd naar de show. Benieuwd naar mijn rol.” Met haar naam en telefoon nummer er onder. Ik weet niet wat Brugge doet met ons, of wat wij doen met Brugge, maar het lijkt wel alsof onze vibe iedereen in vlam zet. Heerlijk.
“Hoe gaan we hierop reageren?”, vraag je me. “Ik weet het ook niet”, is mijn korte antwoord naar je terug. Ik weet het echt niet. Stil kijken we elkaar een paar minuutjes aan als Gianna ineens weer naast ons staat. Een beetje rood van schaamte of verlegenheid. Niet goed wetende hoe zich een houding te geven aan ons na dat briefje van daarnet. Duidelijk was dit ver buiten dingen die ze normaal zou durven doen. Hebben wij dit gedaan? Aarzelend legt ze het schaaltje met mijn pasje weer terug, wel tien pepermuntjes er extra bij deze keer. Zachtjes klinkt haar stem, “dank jullie wel voor jullie bezoek aan ons restaurantje. Ik hoop dat ik jullie snel weer eens terug zie.” En weer maakt ze aanstalte om snel weg te lopen als ik vlot haar handje zacht vastpak. Ik zou zweren dat ik opluchting op haar snuitje zie als ze mijn hand voelt en jou geruststellende glimlach zie. Met mijn andere hand pak ik weer de jouwe op de tafel en zacht spreek ik haar toe.
“Lieve Gianna, is het ok als ik je ‘lieve’ noem?”, klein knikt ze even een ja naar me en zie ik haar wegkruipen achter haar donker bruine ogen. “Amélie en ik zijn bijzonder verrast door jouw lieve open briefje. Vereerd dat je ons ‘spannend’ vind. Zo heerlijk van je om dat ons te zeggen.” Even kijk ik naar je om te weten of ik wil goed ga met mijn woorden en zie ik in je lichte ogen dat je me al je vertrouwen graag geeft. “Amélie en ik zijn tijdelijke liefdes, dit weekend is voor ons zoveel meer dan speciaal en jouw heerlijke briefje maakt het nu al spannender dan ieder van ons ooit heeft meegemaakt.” Gianna kijkt verbaasd en perst gauw een kleine “tijdelijk?” voorzichtig tussen haar lippen door. “Deze nacht is voor Amélie en mij, deze nacht en dit hele weekend zijn we aan elkaar uitgeleend door mijn vrouw en door haar man.” Zodra ik het zinnetje heb uitgesproken pauzeer ik even om het tot haar door te laten dringen. Het duurt een tel, maar dan zie ik hoe haar ogen beginnen te glunderen. “Spannend zei ik toch? Ik wist wel dat jullie bijzonder waren. Oh wat is dat mooi”, ratelt ze rap haar mondje uit. “Onze eerste nacht samen zal nog meer bijzonder worden dan we hadden kunnen hopen nu we weten dat jij misschien naar ons zal kijken”, vul jij me snel aan. Je bent inderdaad net zo spannend als Gianna al dacht. “We sturen je een appje als we strakjes op de kamer zijn. Dan weet je zeker dat je naar de juiste kamer kijkt”, voeg ik er snel aan toe. Ook al improviseren we nu, Gianna weet nu zeker dat jij en ik beide wel in zijn voor nog meer spannends in ons fantastische weekendje. “Suite 808 he?”, vraagt Gianna dan met een kleine grijns. “Ja dat klopt, maar hoe weet je dat”, vraag ik haar. “Daarnet was mijn vriendin hier. Ze was net klaar met haar dienst als receptioniste in het hotel. Ze zei heel mysterieus tegen me dat de mooie suite deze keer was geboekt door een wel heel bijzonder spannend koppeltje terwijl ze jullie aanwees. Verder zei ze niets. Ze weet dat ik vanaf mijn appartementje soms heel bijzondere dingen zie. En toen kon ik de verleiding niet weerstaan. Jullie zijn gewoon magnetisch.” Snel loopt ze weer weg van ons tafeltje en laat ze ons met een grote grijns op onze snuitjes achter.
“Kom lekker ding. We gaan dat nachtwinkeltje nog even opzoeken.”
