Dit is de inleiding voor de reeks ‘Vallen’. Een verhaal door Amélie en Rob, een bekentenis van seks, heftige seks, ongepland, geheim, omdat ze faalden in hun beloftes aan het viertal.
De zondag drie dagen nadat we ‘ondekt’ waren ontving ik een appje van Filip.
“Ik wil aan jou hetzelfde vragen als ik aan Amélie heb gevraagd. Of je in geuren en kleuren de gebeurtenissen tijdens het Flamingo’s kijken, de Boswandeling en de SnapChat kan opschrijven. Ik wil graag tot in detail lezen wat jullie voelden, deden en hopelijk genoten. Grofweg weet ik al wel het een en ander nu, maar ik wil het bekijken en beleven vanuit jullie standpunt. Ondanks de omstandigheden, het stiekeme, waarin dit gebeurd is, lijkt het me erg opwindend om dit alles te lezen. Misschien geeft het mijn hoofd meer de rust om jullie twee meer vrij te laten.”
Toen ik dit las sprongen de tranen in mijn ogen, ik zat te huilen achter de computer. Wat een sterkte zit er in Filip. Ik was onder de indruk. Hij die zegt dat zijn hoofd een chaos is, dat hij de rem is, hij wil juist alles lezen in detail omdat het opwind. Niet omdat het kwetst.
Net als de reactie van Kate op mijn biecht, ‘stelletje schoefies’, verbaasde ook hij me enorm. Die twee lijken meer op elkaar dan ze zelf beseffen. Beiden kanjers in mijn ogen en ik denk ook in de ogen van Amelie.
“Ik wil graag alles weten wat er gebeurd, in geuren en kleuren”, zegt Filip tegen me. En dat lijkt makkelijker als dat het is. Maar wat is en blijft het toch een heerlijke, soms zeer pragmatische vent, mijn Filip. Ik weet en voel dat hij ook mee wil genieten van alle spelerijtjes en intense geilheid die gebeurd zijn. Maar hij weet ook hoe lastig ik het vind om de juiste woorden te vangen. Rauw, puur en eerlijk soms op het pijnlijke af, geen pleisters meer om de wond af te schermen. Alleen helende vlinderkusjes na het lezen, voor ons allemaal.
Het eerste deel van ‘Vallen’ staat hier’ : Flamingo’s kijken
