Uhhhmmm.nl De Verhalen en Belevenissen van Amélie, Kate, Filip en Rob

Donderdag 27 Augustus 2020 - Doet ie het nog?

Leestijd: 3 minuten

Later op de avond. Na het posten van het eerdere deel van vandaag.

Ik ben ik het tuinhuisje gaan zitten om dit verslagje van vandaag even af te maken, te posten en ook wat verder te werken aan de fantasie verhaaltjes terwijl Kate even binnen blijft. Ik denk om ook wat te schrijven of te lezen.

Ik besef me ineens dat het al een poosje geleden is dat ik nog eens met mezelf gespeeld heb, alleen, zonder Kate of ander publiek. Zou ik nog weten hoe dat moet en of het wel gaat? De regelmatige gewoonte is sterk verminderd sinds dat we zo vaak seks hebben en ik mijn voorraadje niet telkens wil verspillen op mijn buik als het later nog zo met plezier door Kate zou worden opgevangen. De nieuwsgierigheid in me loopt hoog op en eigenlijk wil ik er niet aan toegeven. Ons synchroon momentje van rond vijf uur wat aan beide kanten werd afgebroken zou misschien later … ach, en misschien, nee, waarschijnlijk ook niet verder gezet worden. Hoe geil ik de gedachte ook vind, zoiets laat zich niet sturen hoor ik telkens van de drie anderen.

De wetenschapper in me klopt ook aan, dit moet uitgetest worden zegt ie met een dringende stem terwijl ik hem probeer te negeren. Ik gooi nog een blokje hout op het vuur en klap de laptop even dicht. Even gewoon zitten tegen de hoekleuning en staren naar de vlammen terwijl regendruppels sissen en uiteen spatten op het hete kacheltje. Zwoele Blues muziek klinkt uit het kleine Spotify nep-radiootje in de hoek.

Ik blader wat op mijn telefoon en zie heel wat geile foto’s van mooie meisjes, en koppels, of groepjes in uitdagende seks acties die ik zeker eens wil proberen. Maar nee, die doen me niks meer nu, leuk, maar ik wordt er niet hard van. Dan zie ik in een hoekje dat ene album lonken met foto’s en filmpjes van ons vieren. Ik kan de verleiding niet weerstaan om even te gaan kijken. Een van de foto’s fascineert me net wat meer dan anders en ineens terwijl ik ernaar staar vloeien herinneringen aan afgelopen Woensdag hard mijn geheugen binnen. Ik voel hoe mijn lul naar buiten wil komen om zich te laten vangen in mijn hand.

Een paar tellen later lig ik met mijn broek omlaag tot net boven mijn knieën en mijn shirtje omhoog tot net onder mijn tepels te spelen met mijn warm aanvoelende paal. Een heerlijk mantra vind het puntje van mijn gedachten en herhaalt zich een paar keer om de rest van mijn lijf te overtuigen. Even twijfel ik weer, is dit niet zonde, zou Kate me straks nog nodig hebben, ach fuck, te laat. Ik voel het mechanische orgasme snel starten achter mijn ballen en vertraag mijn ritme iets om de juiste dosis lekker te kunnen pakken. Nog een minuutje weet ik het te rekken, langzaam gedoseerd voel ik de druk opbouwen totdat ik er bewust voor kies om het los te laten op mijn buik. Ik voel hoe het, haast meer dan anders, in dikke stroompjes uit het kleine spleetje bovenop mijn eikel spuit. Een, twee, … vijf, zes, ik raak de tel kwijt als ik de spieren achter mijn ballen voel samen knijpen om mezelf leeg te melken. Oew yes, dat was even kort en lekker. Ik wil eigenlijk even rusten en zo blijven liggen, maar ik voel hoe een straaltje snel mijn buik af wil rennen naar de zitting van de bank. Snel grijp ik naar de gereedstaande doos tissues en veeg ik het ontsnappende straaltje even op. Dan ook maar gelijk de rest.

Waarom stond de hond daarnet eigenlijk te blaffen binnen? Oh ja, er kwam iemand wat ophalen. Nee, die kan me niet zien hier. Ook niet vanuit de kamer. Maar toch ruim ik het gauw maar even op. Broek omhoog, shirtje weer omlaag, tissues op het vuurtje. Weer een verslagje te schrijven. Maar nu moet het ophouden, ik wil verder met het nieuwe vonkje wat bijna af is.

Author

3

Een reactie plaatsen