Uhhhmmm.nl De Verhalen en Belevenissen van Amélie, Kate, Filip en Rob

#749: Zondag

Leestijd: 4 minuten

Het is zondagochtend acht uur. Heerlijk loom worden we wakker op een zomerse ochtend in een slaapkamer waar het zonnetje al volop licht binnen begint te strooien. Als we omhoog kijken door onze dakramen zien we niets anders dan een strak blauwe lucht met een enkele zwaluw ver in de hoogte die voorbij komt, zelfs geen sporen van vliegtuigen te vinden, mooi zoals het hoort te zijn. “Hey Google, wat voor temperatuur wordt het vandaag?” Voor de verandering haast geeft ze me een normaal antwoord, het wordt een graad of vijfentwintig, precies lekker dus. Buiten op straat komen de eerste wandelaars al voorbij gelopen, zo te horen een moeder met een klein kind en een hond, te horen aan die van ons beneden die voor het raam is gaan staan blaffen.

“Ik ga vandaag lekker niks doen”, zeg ik tegen Kate die haar hoofd net op mijn borst legt en gelijk met mijn ochtend boner begint te spelen. “Jij gaat wel wat doen lieverd. Jij gaat mij zo even hard verwennen met je lekkere paal en daarna zelf keihard klaarkomen. Daarna mag je niks gaan doen zoveel je wilt.” Oew, die zag ik niet aankomen, heerlijk hard de startblokken uit en op vol tempo de dag beginnen, ik voel nu de rush van de energie al die daarna in mijn lijf gaat blijven hangen. Even terug plagen, “nou vooruit dan, omdat je zo aandringt. Maar niet zeuren als Tommie straks binnen plast hè? Mij schiet net te binnen dat ik heb een grote wandeling door het bos heb beloofd.” Ow damn, daar heb ik gelijk spijt van, Kate wil geen nee horen vanochtend als ze me beantwoord met een por in mijn zij en direct een kietelsalvo er achteraan.

“Ding Dong”, de deurbel gaat, net een paar minuten na acht uur. “Getver, zo vroeg in de ochtend al aan de deur bellen. Pak jij alvast een emmer water!”, zeg ik tegen Kate, “dan ga ik even kijken wie het is.” Ik graai even in de kast en schiet even een los pyjama broekje aan met een bijpassend shirtje. Slapen met kleding aan is zo verleden tijd, al helemaal in de zomer op dagen en nachten net zo warm als die van deze week, dus all natural for me. Ik loop de trap af naar beneden en ben geamuseerd door het uitzicht van mezelf vandaag. Mijn boner steekt trots recht vooruit en heeft geen enkele moeite om de dunne stof vorm te geven, alsof mijn onderlijf een bootje is wat net lekker voor de wind vaart. Toch maar even achter de voordeur gaan staan als ik open doe, geen zin om die beller de stuipen op het lijf te jagen. Of vreselijk jaloers te maken, grinnikt mijn geile brein er achteraan.

Ik trek de deur open en staar recht in de plagerige ogen van Filip, “een hele goeiemorgen”, zegt hij veel te wakker en opgewekt voor zo vroeg op de dag, een dienblad in zijn handen met twee glaasjes jus, wat croissants en ander lekkers erop en hij stapt binnen. Een stille ondeugende Amélie stond achter hem verstopt en stapt direct achter hem aan. Ze kijken beide naar mijn veel te speelse pyjama, en naar het tentje waarvan de tentstok even enthousiast opveert bij het zien van zijn leenmeisje. Amélie kijkt even naar Filip, naar mijn boxer, weer naar Filip, een paar keer heen en weer, vragende hongerige ogen. “Ga je gang lieverd. Ik ga Kate opzoeken” en hij begint de trap op te lopen maar wacht op de tweede tree, “toe maar.” Amélie stapt op me af en pakt zonder een woord direct mijn paal vast door de dunne stof heen en begint me stevig af te trekken. Dan zakt ze door haar knieën terwijl ze mijn broekje meetrekt tot op mijn enkels. Ruw pakt ze mijn paal vast en neemt ze hem in een hap diep in haar mondje. “Nice”, zegt Filip, “komen jullie zo naar boven?” en hij loopt verder de trap op. Amélie maakt me een minuutje helemaal gek met haar lippen, haar tong en haar handen en gaat dan weer net zo plots staan als dat ze was begonnen. “Kom, we gaan ook naar boven.”

Boven in de slaapkamer zie ik hoe Filip het dienblad naast Kate op bed heeft gezet en haar een goeiemorgen diepe tongzoen aan het geven is. “Goeiemorgen lieverds”, zegt Amélie, “wij hebben iets in gedachten voor jullie vandaag.” Ze gebaart me weer terug in bed te kruipen naast Kate en gaat zelf op het randje van het bed naast me zitten. Net zoals Filip aan de andere kant al bij Kate zit. 

“Kate lieverd, jij en Filip gaan straks samen kanoën in de Biesbosch. Drie uur lang op expeditie door de rustige natuur.” Kate’s ogen geven haast licht van de opwinding. “Wow, gaaf”, kan ze net uitbrengen. “Rob, jij en ik gaan de Markdal wandelroute lopen samen vanuit Breda”, zegt Amélie met oogjes vol binnenpret. “En als we daarmee klaar zijn komen we weer samen in Breda om gezellig uit eten te gaan bij ’t Zusje. We hebben een tafel voor vier om zes uur.” Wowsers, ze hebben een hele dag gepland voor ons viertjes. “En daarna”, zegt Filip terwijl hij Amélie even direct aankijkt, “daarna mogen jullie kiezen wie van ons er hier blijft slapen en wie van jullie met de ander mee gaat naar ons huis.” “Maar eerst”, zegt Amélie, “eerst” en ze begint de knoopjes en de rits van haar broek open te maken terwijl Filip hetzelfde doet bij zijn broek, “eerst hebben we nog tot elf uur om samen te spelen.” Deze zondag kan niet beter worden denk ik nu al bij mezelf.


Dit was een vonkje uit de reeks Sparks

Author

1

Een reactie plaatsen