14:33 Je mooie bruine haren waaien zachtjes mee met het vlaagje wind dat net aan ons voorbij komt. Een vlaagje dat ons jammer genoeg nauwelijks verkoeling brengt op deze meer dan warme dag midden in September. Maar het kan ons niet deren, de hitte is zwoel, ze omarmt ons en raakt elk plekje van onze huid als een heerlijke deken, haast net als in de sauna, hitte om kippenvel van te krijgen. Je haren fascineerden mij vanaf het eerste moment dat ik je zag, het moment dat mijn ogen je vingen en een verlangen in me wakker maakte dat we later veel heter hebben losgelaten dan we bij die eerste ontmoeting konden vermoeden. Een verlangen dat voor altijd bij me zal blijven, ook al beleven we nog duizend hete nachten. Je donkere grote krullen, je zijdezachte lokken, ik kan er uren naar staren, uren met mijn neus erin duiken, uren met mijn vingers doorheen gaan en mezelf erin verliezen.
Stil staar je voor je uit en kijk je naar de drukte aan de overkant. Naar de tientallen mensen die kris kras door elkaar staan en slenteren, allemaal wachtend op hetzelfde. Sommigen zijn er als koppel samen, anderen in een enkel groepje hier en daar, de meesten zijn echter helemaal alleen, een beetje verloren. Een schijnbare chaos, een drukte, een gekrioel dat zich hier elk uur herhaalt, niets om ons zorgen over te maken, het is normaal. Aan onze kant is het juist heel rustig, een opvallend verschil met de andere kant. Een drietal meisjes staat giechelend wat verderop, daarachter staat een ouder echtpaar, verderop een klein gezin met een hond, een vrouw met een kinderwagen, maar niet meer dan dat, hier heerst rust. Wij twee zitten samen op een bankje, stil in de drukte om ons heen. Een beetje beduusd staar je stil voor je uit alsof je me wil vragen je even te knijpen, is dit echt of is dit een droom?
14:36 Ik zou je nu kunnen zoenen, mijn lippen laten stoeien met de jouwe, je met al mijn macht tegen me aan drukken, me verliezen in jouw ogen, samen de wereld om ons heen vergeten, de tijd vergeten, alles. Maar ik doe het niet, nu nog niet, ik geef er pas later aan toe. Ik heb mezelf en jou beloofd dat ik jou het ritme laat bepalen van vandaag, vannacht en morgen, dat ik jouw hart laat fluisteren en gehoorzaam al haar wensen zal vervullen. Dat ik zal luisteren naar wensen die jouw lippen niet hoeven te passeren, wensen die jouw ogen mij al lang hebben gesmoesd, wensen die we samen hebben, die vandaag in vervulling zullen gaan.
We gaan niet rennen, we gaan niet hollen, we hebben nu geen haast. Hand in hand gaan we samen slenteren door de straten, door parkjes, over pleintjes, net zolang tot onze harten in rust zijn. Tot ze hebben kunnen bevatten dat ze nu samen mogen zijn, deze dag, de komende nacht, morgen, langer, pas dan zetten we de volgende stap. Ik hoor het mijne fluisteren van binnen, het is ongeduldig, het kan niet langer wachten, het doet me verlangen naar jouw aanraking, jouw huid op de mijne, jouw lijfje helemaal naakt. Het wil mijn vingers sturen door je haren, over je rug, over je billen, langzaam naar voren toe naar je schoot. Het wil mijn handen je benen uiteen laten duwen, zodat mijn mond snel jouw heerlijke kutje weer kan vinden waar hij al zo lang naar hongert. Mijn lippen op jouw lipjes leggen, mijn tong met je heerlijke clitje laten spelen, je likken uren lang. Mijn hart wil mijn lul dwingen groter te worden, groter en hard voor jou, zodat hij zich aan jouw mondje kan tonen en hem heerlijk door jouw tong kan laten likken, zich kan laten zuigen door jouw mondje, om hem en de rest van mij gek te maken van genot. En dan, na uren van spel heen en weer, laat mijn hart mijn paal diep in jouw kutje stoten in elk standje wat het kan bedenken. Niet meer rustig, niet meer kalm, maar gewoon keihard, helemaal los, zonder tempering. Mijn hart is ongeduldig, het kan nauwelijks nog wachten.
14:40 Je bent van mij. Nu op dit moment ben je van mij. Ik ben van jou. Nu op dit moment ben ik helemaal van jou alleen. We hebben nog steeds geen woord gezegd sinds dat we gingen zitten op dit bankje, beiden te gelukkig, beiden te verdwaasd dat het nu echt zover is. Ik kijk naar dat ene plukje haar wat maar blijft spelen op je wang in elk briesje wat voorbij komt. Alsof het mij aan het uitdagen is van pak me dan als je durft. Ik kijk naar je oor, het kleine lelletje eronder, ik zou het nu al tussen mijn lippen willen nemen en er zachtjes mee willen spelen. Ik zou nu al naar de rand van je oor willen gaan, daar zo bijna in je haren verstopt, ik wil er zachtjes op knabbelen, heel voorzichtig met mijn veel te hongerige tanden. Doorgaan naar het zachte dons in je nek waar ik zo zacht over wil gaan strelen dat al de andere haartjes over je hele lijfje recht zullen gaan staan van plezier. Kippenvel.
14:45 Je zomerjurkje plaagt me nu ook al. Het probeert me te verleiden. Mij zover te krijgen dat mijn vingers zich niet meer kunnen inhouden. Dat ze je ritsje vliegensvlug weten te vinden en het in een vlotte beweging helemaal open gaan doen. Je jurkje wil van je lijfje worden afgehaald, het wil nu en hier ter plekke omlaag vallen, bovenop je witte sneakers, op de grond rond je voeten landen. Het wil van daaruit zien hoe mijn vingers gaan spelen met het fijne witte kant wat zich nog net aan je lijfje kan vastklampen, zachtjes over je behaatje gaan en je borstjes plagen. Zachtjes over de flinterdunne stof bewegen die strak over je natte lipjes gespannen staat. Je jurkje wil zien hoe ik je ga laten opstaan, hoe ik je dan omdraai en voorover op je knieën op het bankje zet, met je borsten net over de rand. Het wil zien hoe mijn vingers je slipje opzij trekken en hoe ze dan mijn harde paal diep in je kutje sturen. Je jurkje wil dat we alles om ons heen vergeten, al de mensen die net als ons staan te wachten, het wil zien hoe we beiden ons geduld verliezen en elkaar hier en nu hard neuken, wild en niet meer beteugeld. Het wil ons horen kreunen zonder schaamte, luid om ons heen, alsof niks en niemand ons er iets toe doet, enkel ons spel moet nu even voor ons belangrijk zijn. Je jurkje is een kleine lieve ondeugd.
14:46 Met luid geraas komt hij dan voor ons tot stilstand, precies op tijd, precies waar hij verwacht werd. Iets drukker is het wel geworden aan onze kant, iets meer mensen zijn hier verschenen. Maar nog steeds is iedereen hier kalm en bedaard. Het is een wereld van verschil met de chaos aan de overkant, een vreemd andere beleving, wat zou dat toch zijn? Andere mensen met andere doelen, andere dromen, andere werkelijkheden? Aan onze kant is iedereen gelukkig en net zo opgewekt als wij twee. Iedereen is aan het genieten van het mooie weer, vrij van zorgen, misschien verdwaald in een fantasie. Vast net als ons zijn zij allen op weg naar een plek waar we vrij kunnen zijn, waar we gaan genieten, waar alles even mag. Misschien zijn wij het wel die iedereen om ons heen aansteken met de wilde lust die uit onze poriën ademt, zou het dat zijn? Ik heb er zin in. Zin in de dag, de vele uren die komen gaan. Ik heb zoveel zin in jou. Samen staan we op, nog steeds hand in hand, rugzakjes op de schouders, samen lopen we naar de rand en stappen we er overheen.
14:48 Je kijkt me vluchtig aan en geeft me een zoen, kort op mijn lippen, snel kijk je weer naar buiten. Je had houdt me stevig vast, knijpt me bijna fijn, ja dit is echt. Alles wat nu gaat komen is echt. De reis, het samen zijn, al het slenteren, de tienduizend zoentjes, de weinige woorden die gesproken zullen worden, de uren die we samen gaan vrijen, alles is echt. De rugzakjes boven onze hoofden in de rekken zijn vol met nauwelijks iets, ze knuffelen elkaar net als wij twee. Een ervan vraagt zich af of het nu dan tijd is. Mijn hart en je jurkje hadden het bijna juist denkt het bij zichzelf, maar ze waren vast gewoon te vroeg. Nu gaat het vast gebeuren. Hij zal haar zo naar zich toe trekken en in zijn armen nemen. Hij gaat een hand in haar nekje leggen en haar zoenen zodat ze de hele wereld zal vergeten. Dan gaat hij zijn hand langzaam op haar been leggen en voorzichtig omhoog schuiven, omhoog onder de dunne witte stof van haar prachtige jurkje. Hij gaat zijn ondeugende vingers langzaam haar gladde kleine slipje in sturen, zij gaat hem diep in zijn ogen aanstaren en hem niet meer willen stoppen. Haar ogen gaan de zijne vragen om haar te nemen, hard zoals hij dat wil, hier ter plekke. Zijn vingers zullen tussen haar natte lipjes door vlot haar natte kutje in glijden en hij zal haar dieper gaan zoenen. Gaan zoenen terwijl hij haar gek maakt met zijn vingers die wild onder in haar bewegen volgens zijn wil. Zij gaat haar hand willen leggen op de grote vulling in zijn broek, maar ze zal machteloos zijn, zo gek gaat hij haar maken, het gaat haar niet lukken. Even kort, even snel, alles uit het zicht onder een klein mooi wit sjaaltje wat hij haar net schonk. Ze zal willen gillen, willen krijsen, smeken dat het nooit meer stopt. Ze zal zijn vingers kletsnat maken, natter dan ze ooit geweest is. En dan zal hij weer stoppen, haar zachtjes weer laten landen. Hij zal haar zeggen, “ik kon niet wachten tot vanavond.” Ze zal enkel nog kunnen hijgen van genot. Ze krijgt kippenvel.
14:52 Stipt op tijd. Langzaam komt ons bankje in beweging, langzaam in de richting van onze avond, onze nacht. Oh wat gaan we elkaar gek maken, wat gaan we straks niet meer stoppen totdat we uitgeput in elkaars armen in slaap zullen vallen. Ik heb zin in je, ik verlang naar je. Zachtjes kruipen we in elkaars armen, streel ik je huid, ruik ik je haren, speelt jouw hand met de mijne. Samen dromen we met onze ogen open. Ons bankje wiegt ons langzaam heen en weer, ons bankje naar die mooie stad, ons bankje in de trein.
