#069: Hogerop

Gelukkig is het mooi weer vandaag als Filip voor zijn werk het weer eens hogerop moet zoeken. Klimwerk af en toe hoort nu eenmaal bij de job, maar het geeft hem wel telkens een heerlijk uitzicht over de omgeving op een manier die anderen nooit zien. De lucht is blauw, er is weinig wind, het zonnetje schijnt en de mensen om hem heen zijn vrolijk en opgewekt. Een mooie zomerse dag die al goed begon doordat Amélie hem heerlijk wakker maakte door enthousiast zijn ochtend boner diep in haar mondje te laten glijden toen ze net terug de slaapkamer op kwam en z’n kopje koffie op het nachtkastje naast hun bed had gezet. Ze had hem zomaar minuten lang verwend, z’n hele lengte op en neer gelikt, zijn ballen met haar tong gekieteld en haar tanden speels in zijn eikel gezet nog voordat hij haar een simpele goeiemorgen had kunnen zeggen.

Vanuit dit hoogste punt heeft hij een mooi uitzicht over de natuur om hem heen, het water, net vogelreservaat in de verte, het kleine dorpje dichtbij, het kleine bedrijventerreintje, het verlaten mooie clubgebouw, van alles. Liefst bleef hij hier een tijdje hangen en keek hij om zich heen naar de duizenden details, liefst had hij een verrekijker meegenomen en een thermos met lekkere koffie en vergat ie de tijd. Maar dat gaat helaas niet, hij heeft hierboven werk te doen, dus even concentreren nu Filip, even doorzetten dan vliegt de dag voorbij en kun je terug naar Amélie. Wat deed ze trouwens wel erg opgewekt vanochtend, opvallend haast alsof ze iets van plan was wat ze voor hem wilde verbergen. Hij had er niet meer naar gevraagd maar haar gewoon het pleziertje van haar geheimpje gegund. Wie weet had ze later als hij thuis zou komen weer iets speels voor hem aangetrokken, of zou ze samen met Kate een nieuwe opvolger voor De Valk aan het plannen zijn. Even dwalen zijn gedachten af naar de heerlijke blowjobs die hij van Kate, Jaina en Amélie had gekregen op die ene dag in Dordrecht, hmmm.

Een paar dagen terug had Amélie ons gevraagd om vandaag vroeg in de middag langs te komen, een op een in een appje enkel met Kate. We moesten er verder niet naar vragen, er met geen woord verder over praten, het zou fantastisch worden, dat was alles wat we moesten weten. Vanochtend vroeg had ze ons nog een precieze tijd gestuurd om bij haar te zijn en weer die herinnering aan volledige stilte verder erbij. Ik hoef je niet te zeggen dat Kate en ik sinds dat eerste appje samen niet meer gestopt waren met fantaseren samen over wat Amélie van plan was. Van braaf en bedaard tot waanzinnig wild, elke fantasie was tussen ons besproken maar had ons huis niet verlaten.

We bellen een paar minuten voor de afgesproken tijd aan bij het huis van Filip en Amélie en ze doet stuiterend van plezier de deur voor ons open gekleed in een luchtig lichtgeel zomerjurkje. Ze vliegt Kate eerst rond de hals en geeft haar een heerlijke zoen in haar nek. Een tel later bespringt ze mij, geeft ze me een wilde heftige tongzoen en zegt ze hardop dat geen slipje aan heeft vandaag. De reactie in mijn broek laat me direct merken dat mijn hele lichaam haar gehoord heeft. Maar nog voordat ik kan reageren springt ze weer van me af, haast ze zich de kamer in en komt ze terug met een grote volle tas. “Waar is Filip”, vraagt Kate dan ongeduldig en rondkijkend in het huis of ze hem ziet, “oh die is nog op een klus, die zien we later wel”, antwoord ze dan veel te gehaast en met duidelijk iets geheims in haar stem. “Kom, we gaan ergens naartoe, willen jij rijden alsjeblieft Rob?” Totaal verbaasd kunnen we niets anders doen dan haar braaf te volgen de voordeur weer uit waar we een minuutje terug pas door naar binnen stapten, op terug naar de auto aan de overkant.

 Amélie geeft ons aanwijzingen hoe we moeten rijden en een half uurtje later staan we geparkeerd in een klein dorpje vlak bij een watertje. “Kom, daarheen”, zegt ze enthousiast als ze snel de auto uit stapt en ze loodst ons mee naar een mooi leegstaand pand. Twee grote stalen trappen aan de buitenkant leiden ons naar de ingang van een soort atelier bovenop het gebouw. Zo’n ruimte met een overdaad aan grote ramen waar menig kunstenaar stink jaloers op zou worden. Ze graait even in haar tas en tovert een grote sleutel tevoorschijn waarmee ze triomfantelijk de deur open doet, ons binnen laat en achter ons de deur weer dicht doet.

Vlot loopt ze naar het grote raam aan de voorkant waar ze even door naar buiten tuurt alsof ze iets zoekt. “Mooi”, zegt ze, “mooi” en ze draait zich om naar Kate en mij die een beetje verdwaasd naar haar en om ons heen staan te kijken. Pas dan valt me de leegheid van de ruimte op. In een verre hoek wat dozen en meubels onder wat lakens, in een andere hoek een verzameling sport spullen die ik niet helemaal kan plaatsen en dichtbij Amélie, helemaal uit de toon, een hoekje met een gigantisch grote lounge hoekbank, een stel staande schemerlampen en wel dertig kleine sierkussentjes.

Amélie heeft de lampen aan gedaan, gaat midden in de hoop kussens staan en gebaart ons dichterbij te komen. Als we op een metertje voor haar staan doet ze een vinger voor haar mond om ons te vertellen dat we moeten zwijgen. Dan beweegt ze een arm naar achter op haar rug en doet ze de rits van haar jurkje los tot helemaal onderaan. Haar andere arm houdt het jurkje nog vast tegen haar borsten. Even pauzeert ze en kijkt ze langs ons af naar buiten, dan weer naar ons, ze gaat verder met haar beslissing. In een soepele beweging laat ze het jurkje van haar afglijden en zien we dat ze enkel nog een wit behaatje draagt, inderdaad geen slipje als ze eerder beweerde. “Kom lieverds, vrij met me hier” zegt ze als ze op Kate en mij af stapt en ons allebei omhelst. Ze grijpt mijn lul door de stof van mijn broek heen en begint met me te spelen terwijl ze Kate een zoen op haar lippen geeft. “Mag ik hem nu gelijk eerst pijpen Kate?”, vraagt ze, terwijl Kate en ik nog steeds verbaasd bevroren staan van wat er nu aan het gebeuren is. “Ja natuurlijk lieverd”, zegt Kate terwijl ze achter mij komt staan en verder zonder vragen samen met Amélie begint om mijn lul te bevrijden uit mijn kleding. “Maar Filip ..”, begin ik te zeggen als Amélie me snel onderbreekt en zegt, “geen zorgen Rob, dat wordt geregeld.”

Vijf minuten later zijn we alle drie bijna naakt en wordt ik door twee meisjes op hun knieën voor me heerlijk gepijpt, midden tussen heerlijk zachte kussens, zomaar in een verlaten gebouw. Kate en Amélie nemen om beurt mijn paal in hun mondjes, likken mijn ballen, trekken mij af en maken me instant helemaal gek. Dan even pakt Amélie haar telefoon die ze dichtbij gereed had gelegd, duwt ze op wat knopjes en geeft ze het ding aan mij. “Hier Rob, houd mijn telefoon schuin boven je …”

Zo de klus is klaar, denkt Filip bij zichzelf. Ik kan weer naar beneden en naar huis, naar Amélie. Ik hoop dat ze nog net zoveel zin heeft als vanochtend. Nog een keer kijkt hij even rond vanaf de hoogte waar hij zit en ziet hij toevallig hoe in het oude clubgebouw lampen lijken te branden, vreemd, dat stond toch leeg? Precies dan gaat zijn telefoon, Amélie, een video gesprek. Hij neemt op en ziet … Rob die de telefoon boven zich vasthoudt terwijl onder hem Amélie en Kate aan het spelen zijn met zijn paal, ze zijn hem aan het pijpen. Even laat Amélie Rob’s lul uit haar mondje schieten om te zeggen, “ik ben onze bunnies alvast aan het voorverwarmen Filip. Kom je snel lieverd? Kate en ik willen van jouw en Rob’s paal tegelijk snoepen.” Dan richt ze zich nog een keer naar mij, “toe Rob, draai de camera en laat het uitzicht eens zien wat wij hier hebben.” “Kijk goed Filip lief. Dat stipje in die mast, dat ben jij. Kom snel.”

Dit was een vonkje uit de reeks Sparks